Bağımlılıklar, tatmin olmanın peşinden koşmak ve bir türlü tatmin olamamanın sonucu ortaya çıkarlar. Daha güzel şeylere sahip olmak daha güzel insanlarla birlikte olmak isteriz. Güzel insanlarla, güzel eve sahip olmayı istemenin yanlış bir tarafı yoktur. Yanlış olan bu güzelliklerle ile ilgili fantezi kurmaktır.
Zihnin, bağımlılık seviyesi ortaya çıktığında sahip olmayı istediğimiz her ne ise onu abartırız. Abarttığımız da gerçekte var olmayan özellikler oradaymış gibi görünür. Örneğin, kız/erkek arkadaşımızın sahip olduğu özellikleri gereğinden fazla abartır, var olmayan özellikleri sanki varmış gibi düşünürüz. Ve bu özelliklerin ortaya çıkmasını bekleriz. Bu isteğimiz hiçbir zaman gerçekleşmez. Kız/Erkek arkadaşınızdan ayrıldığınızda ‘’Daha önce nasıl fark edemedim’’ söylevinin arkasındaki gerçek neden budur.
Piyano çalmayı istediğimizde, daha iyi piyano çalmayı istemenin yanında şu anki piyano çalış seviyemizden tatmin olmasını bilmeliyiz. Piyano çalışımızdan memnun olmak ile daha iyi piyano çalmayı arzulamak çelişkili değildir. Bazen zihin bizi yanıltır. Tatmin olduğumuzda yapacak bir şey kalmayacağı yanılgısına düşeriz. Her şey tamam diyerek gelişmeyi durdurmak gerekmez. Bir insan hayatından memnun olsa dahi kendisini geliştirmeye devam edebilir. Eğer yaptığımızdan mutlu olmazsak ilerleyemeyiz.
Var olduğunu düşündüğümüz her şey geçicidir. Sahip olduğumuz hiçbir şeyin garantisi yoktur. Sahip olduğumuz her neyse onu dolu dolu yaşamalı, hayatımızdaki varlıklarının geçici olduğunu unutmamalıyız. Şu an her neye sahipsek sahip olduklarımızdan ve şu an olduğumuz kişiden memnun olmanın bir yolunu bulmalıyız. Sabah kalktığımızda kapının önünde arabamız duruyorsa, arabanın tüm hayatımız boyunca evin önünde durmayacağını bilerek bu durumdan keyif almayı öğrenmeliyiz.
Zihne çalışmak, zihnin abartma huyunu fark etmek, tatminsizliğin önüne geçmek demektir. Yemek yiyoruz, karnımız doyuyor. Sonra bir şey daha yemek istiyoruz. Halbuki karnımız dolu, ihtiyacımız yok. Fakat zihin farklı bir şey söylüyor. Böyle bir durumda kendinize ‘’Karnım doyduysa neden yiyorum? Sorusunu sorarak zihne çalışmaya başlayabilirsiniz.
Zihne çalışmak uzun bir yolculuktur. Bir iki sene yetmez 10-20 belki de 30 sene üzerinden çalışmayı gerektirir.
Her Daim Sevgi ve Işıkla
Sibel Kavunoğlu