🪞Zihninin Aynasında Dış Dünyayı Görmek
- Sibel Kavunoğlu

- 26 Eyl
- 2 dakikada okunur

Gerçeklik sandığın kadar dışarıda değil. Bakış açın her şeyi değiştirir. Her gün dünyada neler olup bittiğine kafa yoruyoruz. Haberler, sosyal medya, sokaktaki insanlar, evdeki konuşmalar… Bütün bu dış sesler, içerideki içsel hâlimizin birer yansımasıdır.
Peki hiç düşündün mü?
Aynı haberi farklı günlerde okuduğunda neden bambaşka hissediyorsun?
Bir gün ruh hâlin düşükse, haberin dramatik yönleri seni hemen içine çeker. "Her şey ne kadar kötü gidiyor" diye düşünürsün. Ama başka bir gün, aynı haber karşısında daha umutlu, anlayışlı bir bakışla, “Bir şeyler yapılmalı, yardım edebilirim” dersin. Bu, rastlantı değildir.
Dış Dünya, İç Dünyanın Yansımasıdır
Zihnimiz neye odaklanmak istiyorsa, gözümüz de onu seçer. Gerçeklik; nesnel olmaktan çok, zihinsel bir süzgeçten geçerek anlam kazanır. Kısacası:
‘’Cennet ya da cehennem dışarıda değil, zihnin içinde başlar.’’
Ve bu inanılmaz bir güçtür. Çünkü dışarıyı nasıl algıladığımız, tam olarak iç dünyamızla ilgilidir. Kendimizi nasıl hissediyorsak, dışarıda da onu görmeye eğilimliyiz.
Kalbi açık, merhametli bir insan; çevresindekileri de yardım edilmesi gereken kişiler olarak görebilir. Bu sevgi dolu bir bakış gibi görünse de, travmalarımızdan özgürleşmediysek bazen bu yardım etme isteği, kendi içimizdeki güçsüzlük hissinden kaynaklanabilir.
🌀 Yardım Etmek mi, Yansıtmak mı?
Başkalarının güçsüz olduğunu düşünürsek, aslında kendi içsel gücümüzle de bağlantımız zayıflamıştır. Oysa her birey kendi potansiyeline sahiptir. Bunu kabul etmek, hem başkalarına hem kendimize duyduğumuz saygıyı artırır.
Gerçek yardımlaşma, kendi gücümüzü tanımak ve karşımızdakine de o gücü hatırlatmaktan geçer. Aksi hâlde, yardım etmenin “suyu çıkar” ve yalnızca kendi eksikliklerimizi dışarıya yansıtırız
Dışarıda neler olduğunu anlamanın yolu kendimizi keşfetmekten geçer. Her insanın eksiklikleri vardır. Kimse mükemmel değildir. Ama herkes, kendi içsel yolculuğundan sorumludur. Bu, bencillik değil; gerçek anlayışın ve şefkatin başlangıcıdır.
Dış dünyada yaşadıklarımız, iç dünyamızla nasıl bir ilişki kurduğumuzu gösteren aynalardır. Ve biz bu aynalara bakarak, dışarıyı düzeltmeye çalışmak yerine, içerideki yansımaları onarabiliriz.
Dışarıyı iyileştirmenin yolu, içerideki bakışı dönüştürmekten geçer.
Kendi içsel gücünü fark ettiğinde, dış dünyada da başka bir gerçeklik belirecek. Ve belki de o zaman, aradığın huzurun, sevginin, hoşgörünün her neyi arıyorsan zaten sende olduğunu görürsün…
Her Daim Sevgi ve Işıkla
Sibel KAvunoğlu





Yorumlar